TERESA HIGGINSON
De aanbidding van het Heilig Hoofd van Christus als de Zetel van Goddelijke Wijsheid gaat terug op openbaringen van de Verlosser aan Teresa Higginson (+1905). Het zou echter buiten het bescheiden bestek van dit pamflet gaan om het leven van deze Engelse mystica in detail te beschrijven. We verwijzen naar Cecil Kerr’s biografie van Theresia Higginson. De belangrijkste dingen uit haar leven en uit haar openbaringen worden hier slechts summier weergegeven.
Teresa Helena Higginson werd geboren op 27 mei 1844 in Holywell in Engeland. Haar vader kwam uit een diep katholiek gezin, haar moeder, een protestantse van geboorte, had zich in haar jeugd tot de katholieke Kerk bekeerd.
Teresa was de derde van acht kinderen van de familie Higginson; het was de levendigste en gelukkigste van allemaal. Maar Teresa beoefende in het geheim boetedoening en versterving van jongs af aan. Het kleine meisje kreeg haar eerste lessen in het huis van haar ouders. Op twaalfjarige leeftijd ging ze naar het klooster van Nottingham, waar ze negen jaar studeerde en grote vorderingen maakte in godsvrucht en liefde voor Jezus. In 1865 keerde ze terug naar het huis van haar ouders. Hier ondersteunde ze haar familieleden met de opbrengst van handwerk.
Maar al snel kwam de tijd dat de Jezus het leven van deze uitverkoren ziel in het openbaar zou brengen. In 1871 brak een besmettelijke ziekte uit in de parochie van St. Alexander in Bootle, die vele levens eiste. Pater Powell, directeur van de parochieschool aldaar, moest zijn school sluiten wegens een gebrek aan leraren. In deze verlegenheid wendde hij zich tot het hoofd van de Mount Pleasant Normal School in Liverpool, die Teresa Higginson aanraadde als zijn lerares.
Teresa Higginson begon meteen les te geven; omdat ze echter geen pedagogisch onderricht had gekregen, raadde de overste haar aan nog een jaar speciale studies te volgen. Alleen dan kon ze een vaste baan als onderwijzeres krijgen. Vader Powell drong er echter bij Teresa op aan om de examens die destijds al plaatsvonden bij te wonen. Ze gehoorzaamde en slaagde met vlag en wimpel voor het examen.
De ouders waren het echter niet helemaal eens met het lerarenberoep van hun dochter. Daarom vroeg Teresa, in haar gewetensnood, pater Ignatius Spencer om advies. Deze moedigde Teresa echter aan om lerares te worden. Teresa kwam echter niet direkt naar Bootle, maar eerst naar de dorpsschool in Orrell bij Wigan in 1872, en het jaar daarop naar de Mariaschool in Wigan. Ze wijdde zich met ware apostelijver aan haar nieuwe beroep. Ze werd gerespecteerd en geliefd door alle leerlingen. Tegelijkertijd trok Jezus haar steeds dichter naar Zichzelf. Op Goede Vrijdag 1874 gaf de Heiland haar Zijn heilige stigmata tijdens het Passievisioen, dat ze vanaf toen bijna elke vrijdag zag. Teresa bad echter dat de Heiland de zichtbare wonden zou verwijderen en haar in plaats daarvan meer pijn zou schenken. Haar wens kwam uit. Sommige priesters en anderen die dicht bij haar stonden, hebben echter de stigma’s mogen zien, vooral op haar handen.
Om gezondheidsredenen keerde Teresa in 1875 terug naar huis, maar nam in 1877 opnieuw een baan aan op de jezuïetenschool in Sabden bij Clitheroe.
Ondanks al het werk en de zorgen als lerares bleef ze hier haar innerlijke geestelijk leven verdiepen. Zelfs als kind had ze vaak engelenscharen rond het Heilig Sacrament gezien, ondergedompeld in aanbidding en toewijding. Ze genoot nu vaker dit spektakel. Ze genoot ook de echte tastbare aanwezigheid van haar geliefde Heer. Teresa had vaak last van kwellende, vervelende aanvallen van de helse geesten.
In Sabden, waar H. Mis gevierd werd en de Communie werd uitgedeeld, ontving Teresa voor de eerste keer de Heilige Communie uit de hand van de goddelijke Heiland. Soms gebeurde dit zelfs drie of vier keer op dezelfde dag. In 1875, op het feest van het Heilig Hart van Jezus, ontving ze een van de grootste genaden van het mystieke leven: in een prachtig visioen koos de Heiland haar uit om Zijn bruid te zijn en deed ze een kleine ring van doornen op haar hand. Op deze manier wilde de Heiland haar voorbereiden op de missie die Hij haar spoedig zou toevertrouwen.
Wegens ziekte moest Teresa begin 1879 Sabden verlaten. Ze bracht de zomermaanden door met haar moeder en zus in Neston in Cheshire. Hier ontving ze de openbaring van de Goddelijke Wijsheid van Jezus Christus en de verering van zijn Heilig Hoofd als de zetel van de Goddelijke Wijsheid die de Heiland voor het eerst wenste tijdens de Heilige Mis op het Heilig Hart van Jezus Festival in 1879. Teresa zag de goddelijke wijsheid als een glanzend kristal met ontelbare ogen, waarin het hele universum werd weerspiegeld en dat een stralend licht uitstraalde als “duizend zonnen”. Haar werd meegedeeld dat het goddelijke Hart in al zijn roerselen en handelingen geheel onder de invloed van deze Wijsheid staat, en dat de verering van het Heilig Hart moet worden voltooid door de verering van het Heilig Hoofd, als de Zetel van eeuwige Wijsheid.
Toen Teresa in datzelfde jaar op verzoek van de voor haar bekende dominee Powell een positie als lerares in Bootle aanvaardde, was het vooral in de St. Alexanderkerk zelf dat de Heiland haar herhaaldelijk vroeg zich te wijden aan het Heilig Hoofd van Christus, als de Zetel van Goddelijke Wijsheid, en bekend te maken en te verspreiden. Teresa, in gehoorzaamheid aan haar geestelijk leidsman, pater Powell, schrijft als volgt over een van deze visioenen:
“Het is de wil van onze geliefde en goddelijke Heer dat Zijn Heilige Hoofd wordt aanbeden als de zetel van goddelijke wijsheid; niet alleen het hoofd (ik wil zeggen hoe we zijn heilige handen en voeten aanbidden) maar het hoofd als heiligdom van de zielskrachten en de intellectuele vermogens en in met daar in de wijsheid, alle liefde van het Heilig Hart en alle handelingen van het hele Hart van Jezus, onze Heer en God. Dit hoofd is een wereld van oneindige uitgestrektheid, een zee van onnoemelijke diepten, een zon van onbereikbaar licht dat nooit ondergaat, en het zijn onnoemelijke hoogten van onuitgesproken mysteries van perfectie en schoonheid. Onze geliefde en vriendelijke Heer heeft echter niet de tijd gespecificeerd waarop deze toewijding openbaar zal worden.
In een andere brief meldt Teresa een visioen op de dag van Hemelvaart:
“Het was vroeg in de ochtend van Hemelvaartsdag toen ik onze Goddelijke Heer zag zoals vertegenwoordigd in de beelden van het Heilig Hart, behalve dat rond Zijn Heilig Hoofd nog steeds een licht scheen van onvergelijkbare pracht en schoonheid. Het was als een zon waarin twaalf prachtige edelstenen schitterden, die alle kleuren van de regenboog weerspiegelden. En in het hoofd zag ik een oceaan van oneindige, heldere en kalme diepte, en de schitterende stralen van de zon drongen er in zijn geheel doorheen, en alle schoonheden van de zon werden erin weerspiegeld. De twaalf stenen straalden als diamanten, hun groene, groengele, paarse, rode lichten en alle kleuren van de regenboog. En te midden van de zee van licht zag ik een (allesdoordringend) oog. Ik was zo verbluft door de grootsheid van dit schouwspel dat ik me enkele uren niet kon bewegen. De geest van de mens is te zwak, zijn geest te zwaar om deze uitgestrektheid van Godheid te begrijpen of te beschrijven. Het licht verspreidde zich vanuit alle delen van zijn Heilige Persoon. En vanuit het Heilig Hart, omgeven door doornen en bekroond door een kruis, zag ik vlammen uitbarsten. Daarboven zweefde een zilverwit licht in de vorm van een duif, en de zonnestralen omringden het geheel met een buitengewone overvloed aan licht.”
(Correctie door google vertaling wordt vervolgd)
Teresa bericht over een andere verschijning van de Heiland op 27 mei 1880 als volgt:
“Vanochtend tijdens St. Mis, aangezien de geconsacreerde hostie bij de wijding werd opgeheven, zonk het hele hemelse hof als het ware in aanbidding; toen verdween alles in een stroom van licht waarvan de stralende pracht kwam van de Heilige Persoon van onze Heer Jezus Christus. Een stralende zon van wonderbaarlijke schoonheid en helderheid scheen rond Zijn Heilig Hoofd en wierp haar licht in de diepten van Zijn Heilig Hart. Toen liet de Heiland me heel duidelijk zien dat de tijd nabij was dat Hij aan de wereld het verterende verlangen zou openbaren, om zo te zeggen, dat zijn heilige hoofd zou worden aanbeden en aanbeden als de zetel van goddelijke wijsheid.’
Op 2 juni 1880 vertelde de Heiland haar de dag waarop zij het feest van zijn Heilig Hoofd moest vieren. Ze schreef hierover onder meer aan haar geestelijk leider:
“Onze geliefde goddelijke Heer vraagt mij u namens hem te vertellen dat hij verlangt dat zijn Heilig Hoofd, als de zetel van goddelijke wijsheid, in het openbaar wordt aanbeden en vereerd; Hij verordende ook dat de vrijdag in het octaaf van het Feest van het Heilig Hart zou worden genoemd als een Feest van Zijn Glorie, om Hem bijzondere voldoening te schenken en om Hem op die dag om vergiffenis te vragen; want Hij zegt: ‘Zie, Mijn geliefde dochter, ik ben gekleed als een dwaas en bespot met Mij in de woningen van Mijn vrienden. Ik ben met minachting gekroond, ik die de God van wijsheid en alle wetenschap ben, ik, de Koning der koningen, de Almachtige, de Onweerstaanbare; een scepter wordt aan Mij overhandigd om Mij te bespotten. Ik zou willen dat deze toewijding, waarover ik u zo vaak heb gesproken, bekend wordt gemaakt, en ik wil… dat de eerste vrijdag na het Feest van Mijn Heilig Hart zal worden gereserveerd als de dag van het Feest ter ere van Mijn Heilig Hoofd als de Zetel van Goddelijke Wijsheid, en dat Mij openbare aanbidding wordt geschonken voor alle overtredingen en voor alle zonden die voortdurend worden begaan tegen Ik bied aan.’ Hij zei ook niet ontmoedigd te zijn door de moeilijkheden die zouden kunnen en zeker zullen ontstaan, en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. hart als een feestdag ter ere van Mijn Heilig Hoofd als de Zetel van Goddelijke Wijsheid, en dat openbare aanbidding aan Mij moet worden aangeboden voor alle overtredingen en voor alle zonden die voortdurend tegen Mij worden begaan.’ Hij zei ook niet ontmoedigd te zijn door de moeilijkheden die zouden kunnen en zeker zullen ontstaan, en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. hart als een feestdag ter ere van Mijn Heilig Hoofd als de Zetel van Goddelijke Wijsheid, en dat openbare aanbidding aan Mij moet worden aangeboden voor alle overtredingen en voor alle zonden die voortdurend tegen Mij worden begaan.’ Hij zei ook niet ontmoedigd te zijn door de moeilijkheden die zouden kunnen en zeker zullen ontstaan, en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. en dat mij openbare aanbidding wordt aangeboden voor alle overtredingen en voor alle zonden die voortdurend tegen Mij worden begaan.’ Hij zei ook niet ontmoedigd te zijn door de moeilijkheden die zouden kunnen en zeker zullen ontstaan, en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. en dat mij openbare aanbidding wordt aangeboden voor alle overtredingen en voor alle zonden die voortdurend tegen Mij worden begaan.’ Hij zei ook niet ontmoedigd te zijn door de moeilijkheden die zouden kunnen en zeker zullen ontstaan, en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. niet ontmoedigd moeten worden en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden. niet ontmoedigd moeten worden en dat de kruisen talrijk zullen zijn. ‘Iedereen die zal helpen deze toewijding te verspreiden, zal duizend keer gezegend worden…’ Onze geliefde Heer zegt dat alles wat Hij heeft beloofd aan degenen die Zijn Heilig Hart waardig liefhebben en vereren, ook overvloedig zal zijn voor degenen die Hem aanbaden door deze toewijding of moedigde anderen aan om Hem te aanbidden.
Op 16 juni 1881 maakte onze goddelijke Heer me goddelijk dat deze speciale toewijding, zoals het mosterdzaadje, hoewel zo weinig bekend en zo weinig beoefend, de grootste toewijding van de komende kerk zal zijn…
Hij moedigde me aan om te bidden dat allen, vooral die van andere religies en alle arme zondaars, waar licht, geloof en wijsheid mogen ontvangen. Hij deed me inzien dat degenen die deze toewijding beoefenen, zullen schijnen met de pracht van dit ware licht, en daardoor meer zielen naar God terug zullen leiden dan er door hun ontrouw verloren zijn gegaan. En het leek mij dat Maria met mij tot Haar Zoon bad, en dat Hij Haar handen vulde met genaden en zegeningen voor ons; dat een nieuwe heerlijkheid rondom Maria scheen, die de weerspiegeling is van de heerlijkheid die de Zetel van Goddelijke Wijsheid omgeeft. Onze geliefde en genadige Heer hernieuwde toen alle beloften die door Hem zijn gedaan om degenen te zegenen die deze toewijding op enigerlei wijze handhaven of uitdragen.”
In de loop van haar visioenen en mystieke ervaringen moest Teresa Higginson ook zware beproevingen en lijden doorstaan. Ze werden ook vaak gekweld door duivelse aanvallen. Maar de goddelijke meester waakte over zijn trouwe lijdende bruid en sterkte haar zowel door het meest intieme contact als door de Heilige Geest. Communie, die Hij haar vaak persoonlijk bracht.
Op school bleef Teresa echter de kleine, liefdevolle lerares. Hier merkte men niet dat ze zo vaak in extase met de Heiland mocht spreken, dat ze getuige was van Zijn Lijden en helemaal opging in haar missie om de verering van het hoofd van Christus te verspreiden. Zelfs de genade van bilocatie werd haar door de Heiland geschonken. Terwijl ze onder haar kinderen werkte of in diep gebed met de Heiland was, bracht ze vaak tijd door als zendeling bij negerstammen in Zuid-Afrika of bij indianen in Amerika. Dit gebeurde niet in de geest, maar in de fysieke werkelijkheid. (Zie Maria van Agreda).
Teresa moest soms een zware mentale strijd doorstaan. Haar ziel was toen in duisternis gehuld; ze bevond zich in de donkere, zuiverende nacht waarvan St. Johannes van het Kruis schrijft in zijn mystieke werken. Daarna deed ze, in grote mentale dorheid en met veel inspanning, haar religieuze oefeningen, die vroeger haar grootste vreugde waren geweest.
Aldus gezuiverd ervoer Teresa Higginson in de nacht van 23 oktober 1887 de genade van het mystieke huwelijk met de Heiland. Dit gebeurde in Clitheroe, waar ze op bezoek was bij haar vriendin Elizabeth Dawson. Gehoorzaam deelde ze deze mystieke ervaring met haar zielengids. Ondanks alles bleef ze echter altijd de eenvoudige, nederige lerares die, in haar diepe verbondenheid met de Heiland, het voorbeeld volgde van St. In dankbare nederigheid verheugde de Maagd Maria zich dagelijks in het Magnificat. Haar dorst naar lijden en opoffering werd samengevat in het grote thema van haar leven: “Wat Hij wil!”
Na hun mystieke huwelijk was haar ziel vervuld van rust en vrede. Door bemiddeling van pastoor Snow werd Teresa opgenomen in het klooster van St. Catharina in Edingburg (1887-1889). Hier woonde ze eenvoudig en eenvoudig, altijd klaar om iedereen te helpen. Al snel werkte ze in de school, daarna in de sacristie, zelfs in de keuken. Met vurige ijver liet ze het klooster en de omgeving kennismaken met de verering van het Heilig Hoofd.
Haar laatste werkterrein was Chudleigh in het zuidwesten van Engeland sinds 1904. Het was echter hier dat haar zwakke gezondheid instortte. Haar kracht nam zichtbaar af. De Heiland liet hen zijn passie nog een keer ervaren en nam hen op 15 februari 1905 mee naar hun eeuwige thuis.
Haar lichaam, dat na de dood een bijna onaardse schoonheid vertoonde, werd naar Neston gebracht en daar begraven in de familiekluis naast moeder Higginson.
Teresa Higginson was een uitstekende mysticus. Pater Wilberforce OP, van Leicester Monastery, getuigt in een memorandum dat door Cecil Kerr is gepubliceerd als bijlage bij haar biografieën, van Teresa’s heroïsche nederigheid en geduld, en van haar uitstekende gehoorzaamheid en opofferingsgezindheid. Vicaris-generaal Snow, die 22 jaar haar geestelijk leidsman was, durft zelfs te zeggen: “Ik beschouw het als mijn plicht om te bevestigen dat Teresa niet alleen een heilige was, maar ook een van de grootste heiligen die Almachtige God ooit in zijn kerk liet.” Overigens bewijst het feit dat haar zaak van zaligverklaring, die in 1932 in Rome begon, duidelijk dat de bisschop die het initiatief heeft genomen en allen die eraan hebben meegewerkt, overtuigd zijn van haar heiligheid.
Dat Teresa Higginson nog niet zalig is verklaard, bewijst niets tegen haar heiligheid en de geloofwaardigheid van haar onthullingen. We moeten hier geen parallellen trekken met Teresa van het Kindje Jezus. De laatste had geen bijzondere visioenen, onthullingen en extases in haar leven. Niet zo Teresa Higginson. Maar in het geval van een persoon die gezegend was met de stigma’s en met zulke belangrijke en verstrekkende onthullingen over een nieuwe devotie, zou het verrassend zijn als de zaligverklaring al had plaatsgevonden. In zulke gecompliceerde gevallen duurt de kerk meestal lang. Het leerzame voorbeeld hiervan is het grote, zeer gelijkaardige model van Teresa Higginson: Margareta Alacoque (+1690). Niemand zal er nu aan twijfelen dat Margareta Alacoque echt een geweldige, enige begaafde heilige. En toch werd ze pas in 1864, 174 jaar na haar dood, zalig verklaard en pas in 1920, 230 jaar na haar dood heilig verklaard. Zo ook st. John Eudes (+1680), die voor het eerst de liturgische cultus van het Heilig Hart van Jezus introduceerde en nu zo glorieus wordt genoemd in het brevier “Vader, Leraar en Apostel” van de Heilig Hartdevotie, wacht 229 jaar op zijn zaligverklaring.
Wanneer zal de mystieke begaafde ziel van Neston deze eer ontvangen? Alleen God weet het. Maar het is genoeg voor ons om te weten dat ze een buitengewoon begaafde mysticus was en dat de openbaringen die ze ontving draaiden om één kernidee: de aanbidding van het hoofd van Christus als de zetel van goddelijke wijsheid.
Kaplan Robert Ernst, Eupen
Bron: Google Vertaling van Haupt Christi, Sitz der göttlichen Weisheit – Kaplan Robert Ernst – H. Hoofd van Jezus (teresahigginson.org)
H. Hoofd van Jezus 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.