Toen God ons wilde verlossen van de verloren gerechtigheid en ook al om onze toestand op aarde dragelijker te maken, heeft Hij een Mens gekozen opdat onze verlossing menselijk en goddelijk zou zijn. Hij gaf ons een hemelse maar ook menselijke Leraar, die Hij met zijn Wijsheid vervulde, zo hoog en zo wonderbaar, dat de mensen van Zijn tijd zeiden: “Zo heeft niemand ooit gesproken”.
God kon zijn eigen Wijsheid, welke immers alle begrip te boven gaat, niet aan de mensen tonen. Om ze dan toch bevattelijk te maken voor onze zwakke geest, gebruikte Hij Jezus’ geest — een echt menselijk verstand vol van veelzijdige kennis. Dit gaf de mens vertrouwen, zodat hij luisterde naar Hem en zelfs durfde vragen en redetwisten, omdat hij meende met een louter mens te doen te hebben.
Isaïas zag Jezus als een Mensenzoon, verrijkt met grote kennis: “Op Hem zal de geest van de Heer rusten, de geest van wijsheid en verstand, de geest van raad en sterkte, de geest van kennis en godsvrucht en vrees voor Jahweh, zal hem vervullen.”
Wij leven tegenwoordig in een tijd, waarin niet meer zozeer de liefde tot God wordt aangevallen, zoals ten tijde van Maria Margareta Alacoque, toen men nog in God geloofde, maar Hem als een onverbiddelijke Rechter aanzag; neen, onze tijd valt God aan in zijn schikkingen en raadsbesluiten en ten slotte in zijn bestaan. Allerlei gedachtestromingen, filosofische, politieke en economische, breken zijn wereldbestuur af en komen alle tot hetzelfde besluit: Hoe kan er een God bestaan die de wereld zo laat evolueren naar eigen vernietiging. Men zoekt dan buiten het evangelie, buiten Jezus’ Wijsheid, om het leven betekenis te geven, o.a. door arbeid en productie zonder meer, door een altijd opvoeren van stoffelijke welvaart, want geloven in een God, die de mensen niet helpt, heeft geen zin. Het leven is absurd.
Materialisten zeggen: geniet van de welvaart door gezamenlijke inspanning verworven, maar ze horen de stem niet van de mensenziel, die buiten die verfijnde producten nog iets meer vraagt, daar ze verzadigd en ziek wordt van de stof.
De Goddelozen zeggen: God is een ingebeeld wezen; maak u vrij van buitenwereldse wezens, die de wetenschap nooit aangetroffen heeft in haar laboratoria en wees gelukkig met de altijd vooruitschrijdende waarheid van de wetenschap; maar zij kunnen de vrees niet wegnemen van de uitwassen van de wetenschap, die een uitroeiingoorlog heeft uitgevonden.
De Vrijzinnigen zeggen: geloof wat je wilt; feitelijk trekt die God, waarin jij gelooft, zich ons niet aan; maken we ons zelf onze wetten van broederliefde en gelijkheid. Leef rationeel, zoals uw gezond mensenverstand u zegt. U hebt geen voorzienigheid nodig als je tegen alles verzekerd zijt en bidden is ook nutteloos. Helpt u zelf.
Zo beproeven deze stelsels een mensheid te vormen, die geen echte verlossing, noch op aarde, noch hierna, nodig heeft.
Heeft de mens ook op aarde een verlossing nodig? Ja, uit onwetendheid en wilszwakte.
De onwetendheid wordt – niettegenstaande de vorderingen der wetenschap – een groter leed, naarmate de valse leringen steeds vermeerderen en allerlei sekten nieuwe wijsheden verkondigen. Wie bezit er ten slotte de waarheid, vraagt de enkeling zich af, daar de meesten elkaar tegenspreken.
De wilszwakte wordt ook een groot lijden, naarmate de mens zich meer verhangen voelt naar steeds aanlokkelijker goederen voor zinnen en geest. Nooit sloeg de dood op alle plaatsen en momenten toe zoals heden, gezien het drukke verkeer, ingewikkelde arbeidsomstandigheden, gevaarlijke sport en ontspanning. Nog steeds valt het levenslijden veelal op de zwakke, de arme, de gebrekkige, niettegenstaande allerlei organismen van veiligheid en leniging. Hoe vecht zich de enkeling uit de vrees voor ontrouw en oneerlijkheid van familieleden en vrienden, die door de roes der driften worden meegesleept “begoocheld als ze zijn door de onbenulligheid” van de opgedreven reclame, het winstbejag, het genot en zo meer?
De arme hedendaagse mens, die zijn nood aan waarheid en wilsterkte ook voor deze aarde negeert, moet hopeloos verdwalen en kan het echte geluk hier niet bezitten. Hij reageert dan meestal als volgt: hij houdt zich vast aan wat de aarde op het moment biedt, vlucht van God weg, totdat hij geestelijk ineenstort en niet zelden tot zelfmoord overgaat.
Toch kan hij wel eens onder de bekoring komen van het menselijke in Jezus en hij zal Hem dan rekenen onder de wijze mannen aller tijden zoals Boeddha, Mozes, Confusies, e.a. Hij zal Hem even bewonderen om zijn minzaamheid en weldadigheid, maar zijn volledige leer zal hij onmenselijk heten, daar zij enige onaangename dingen vraagt. Hij vergeet hierbij dat zij én menselijk én goddelijk is en niet in tegenspraak komt met zijn levensgeluk, daar God die de mens schiep, toch best weet wat hem past en hoe hij op de wereld en erbuiten best tot zijn bestemming komt. Derhalve zullen zij die Jezus’ Wijsheid vereren en de goddelijkheid er niet uitschakelen, juist de overeenkomst bewonderen van zijn leer met de menselijke betrachtingen.
Als de Eeuwige Vader zich heeft willen bedienen van de Mens Jezus om ons de waarheid mee te delen en daardoor ons getoond heeft hoe Hij het menselijke geslacht waardeert, dan willen we nu zien waarin die leer wijs is.
(wordt vervolgd)
Info: https://teresahigginson.org/scribd-handboek
Hoofdstuk I: Noodzakelijkheid van Jezus’ Wijsheid voor ons christelijk leven;
1. God heeft zich van Jezus bediend om de mens de waarheid te leren
Door Pastoor Geudens
H. Hoofd van Jezus 
Dit is op Blogberichten ter ondersteuning van de website LKZ NL herblogd.